נחר מפח מאשתם עפרת לשוא צרף צרוף ורעים לא נתקו
נָחַר מַפֻּחַ מֵאִשְׁתַּם מֵאֵשׁ תַּם עֹפָרֶת לַשָׁוְא צָרַף צָרוֹף וְרָעִים לֹא נִתָּקוּ׃
Miech sapie, aby ołów się roztopił w ogniu; lecz na próżno się roztapia i roztapia, gdyż złych nie daje się oddzielić.
Ołów został rozgrzany na podwójnym ogniu przez miech kowalski. Próżne wysiłki przetapiającego metal: przewrotni nie dadzą się oddzielić.
Murzszeją miechy, ołów od ognia niszczeje, próżno ustawicznie złotnik pławi; bo złe rzeczy nie mogą być oddalone.