דן דין עני ואביון אז טוב הלוא היא הדעת אתי נאם יהוה
דָּן דִּין-עָנִי וְאֶבְיוֹן אָז טוֹב הֲלוֹא-הִיא הַדַּעַת אֹתִי נְאֻם-יְהוָה׃
Sądził sprawę ubogiego i biednego, i wtedy było dobrze. Czy nie na tym polega to, że się mnie zna? - mówi Pan.
Występował w obronie uciśnionego i ubogiego - wtedy powodziło mu się dobrze. Czy nie znaczy to: znać Mnie - wyrocznia Pana.
Gdy sądził sprawę ubogiego, i nędznego, tedy się miał dobrze; izali to nie jest poznać mię? mówi Pan.