Dodaj stronę do ulubione.org
ומן רבותא די יהב לה כל עממיא אמיא ולשניא הוו זאעין ודחלין מן קדמוהי די הוה צבא הוא קטל ודי הוה צבא הוה מחא ודי הוה צבא הוה מרים ודי הוה צבא הוה משפיל
וּמִן-רְבוּתָא דִּי יְהַב-לֵהּ כֹּל עַמְמַיָּא אֻמַיָּא וְלִשָׁנַיָּא הֲווֹ זָאֲעִין זָיְעִין וְדָחֲלִין מִן-קֳדָמוֹהִי דִּי-הֲוָה צָבֵא הֲוָא קָטֵל וְדִי-הֲוָה צָבֵא הֲוָה מַחֵא וְדִי-הֲוָה צָבֵא הֲוָה מָרִים וְדִי-הֲוָה צָבֵא הֲוָה מַשְׁפִּיל׃
A przed wielkością, której On mu udzielił, wszystkie ludy, plemiona i języki drżały i lękały się go; bo, kogo chciał, zabijał, a kogo chciał, zostawiał przy życiu, kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał poniżał.
Z powodu wielkości mu udzielonej wszystkie ludy, narody i języki odczuwały bojaźń i drżały przed nim. Zabijał, kogo chciał, i pozostawiał przy życiu, kogo chciał; kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał.
A dla wielmożności, którą mu był dał, wszyscy ludzie, narody i języki drżeli i bali się przed obliczem jego; bo kogo chciał, zabijał, a kogo chciał, żywił, a kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał.
Dodaj stronę do ulubione.org