Tekst oryginalny:

באדין ענה דניאל ואמר קדם מלכא מתנתך לך להוין ונבזביתך לאחרן הב ברם כתבא אקרא למלכא ופשרא אהודענה

Biblia Hebraica Stuttgartensia:

בֵּאדַיִן עָנֵה דָנִיֵּאל וְאָמַר קֳדָם מַלְכָּא מַתְּנָתָךְ לָךְ לֶהֶוְיָן וּנְבָזְבְּיָתָךְ לְאָחֳרָן הַב בְּרַם כְּתָבָא אֶקְרֵא לְמַלְכָּא וּפִשְׁרָא אֲהוֹדְעִנֵּהּ׃

Biblia Warszawska:

Daniel odpowiedział i rzekł wobec króla: Twoje dary niech pozostaną u ciebie, a twoje upominki daj komu innemu, lecz pismo odczytam królowi i wyłożę mu je.

Biblia Tysiąclecia:

Wtedy odezwał się Daniel i rzekł wobec króla: Dary swoje zatrzymaj, a podarunki daj innym! Jednakże odczytam królowi pismo i wyjaśnię jego znaczenie.

Biblia Gdańska:

Tedy odpowiedział Danijel przed królem i rzekł: Upominki twoje niech tobie zostaną, a dary twoje daj innemu; wszakże pismo przeczytam królowi, i wykład mu oznajmię.

Nowy Testament | logoDodaj stronę do ulubione.org
Wersety: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
Rozdziały: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Księgi: 1 Moj. 2 Moj. 3 Moj. 4 Moj. 5 Moj. Joz. Sędz. 1 Sam. 2 Sam. 1 Król. 2 Król. Izaj. Jer. Ezech. Oz. Joel. Amos. Abd. Jon. Mich. Nah. Hab. Sof. Agg. Zach. Mal. Ps. Przyp. Job. Pieśń Rut Tren. Kazn. Ester. Dan. Ezdr. Nehem. 1 Kron. 2 Kron.