וזהמתו חיתו לחם ונפשו מאכל תאוה
וְזִהֲמַתּוּ חַיָּתוֹ לָחֶם וְנַפְשׁוֹ מַאֲכַל תַּאֲוָה׃
Że jego życiu obrzydł chleb, a jego duszy nawet ulubiony pokarm.
Kiedy posiłek już zbrzydnie i smaczne pokarmy są wstrętne;
Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.