על זאת תאבל הארץ וקדרו השמים ממעל על כי דברתי זמתי ולא נחמתי ולא אשוב ממנה
עַל-זֹאת תֶּאֱבַל הָאָרֶץ וְקָדְרוּ הַשָׁמַיִם מִמָּעַל עַל כִּי-דִבַּרְתִּי זַמֹּתִי וְלֹא נִחַמְתִּי וְלֹא-אָשׁוּב מִמֶּנָּה׃
Dlatego smuci się ziemia, a niebiosa w górze okrywają się żałobą; gdyż powiedziałem, co postanowiłem, nie żałuję i nie cofnę się przed tym.
Dlatego ziemię ogarnie smutek, a ciemność - niebieskie przestworza. Bo jak powiedziałem, tak postanowiłem - nie będę żałował ani nie odstąpię od tego.
Nad tem ziemia kwilić będzie, a niebiosa w górze zaćmią się, przeto, żem mówił, com umyślił, a nie żałuję, ani się odwrócę od tego.