והגוי אשר יביא את צוארו בעל מלך בבל ועבדו והנחתיו על אדמתו נאם יהוה ועבדה וישב בה
וְהַגּוֹי אֲשֶׁר יָבִיא אֶת-צַוָּארוֹ בְּעֹל מֶלֶךְ-בָּבֶל וַעֲבָדוֹ וְהִנַּחְתִּיו עַל-אַדְמָתוֹ נְאֻם-יְהוָה וַעֲבָדָהּ וְיָשַׁב בָּהּ׃
Lecz ten naród, który podda swój kark pod jarzmo króla babilońskiego i będzie mu służył, pozostawię na jego ziemi - mówi Pan - aby ją uprawiał i mieszkał w niej.
Narodowi zaś, który podda swój kark pod jarzmo króla babilońskiego, by mu służyć, pozwolę spoczywać w swej ziemi - wyrocznia Pana - będzie ją uprawiał i w niej mieszkał.
A naród, który poddał szyję swą pod jarzmo króla Babilońskiego, a któryby mu służył, ten zaiste zostawię w ziemi jego, (mówi Pan,) aby ją sprawował, i mieszkał w niej.