και πας ο εχων την ελπιδα ταυτην επ αυτω αγνιζει εαυτον καθως εκεινος αγνος εστιν
I każdy, kto tę nadzieję w nim pokłada, oczyszcza się, tak jak On jest czysty.
Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty.
A ktokolwiek ma tę nadzieję w nim, oczyszcza się, jako i on czysty jest.