Dodaj stronę do ulubione.org
ותשנה קולן ותבכינה עוד ותשק ערפה לחמותה ורות דבקה בה
וַתִּשֶׂנָה קוֹלָן וַתִּבְכֶּינָה עוֹד וַתִּשַׁק עָרְפָּה לַחֲמוֹתָהּ וְרוּת דָּבְקָה בָּהּ׃
Lecz one jeszcze głośniej zapłakały. Potem Orpa ucałowała swoją teściową, lecz Rut pozostała przy niej.
Znowu zaczęły głośno płakać. Potem Orpa ucałowała swoją teściową, a Rut pozostała przy niej.
Ale one podniósłszy głos swój, znowu płakały. I pocałowała Orfa świekrę swoję; a Ruta została przy niej.
Dodaj stronę do ulubione.org