Tekst oryginalny:

ויאמרו איש אל רעהו לכו ונפילה גורלות ונדעה בשלמי הרעה הזאת לנו ויפלו גורלות ויפל הגורל על יונה

Biblia Hebraica Stuttgartensia:

וַיֹּאמְרוּ אִישׁ אֶל-רֵעֵהוּ לְכוּ וְנַפִּילָה גוֹרָלוֹת וְנֵדְעָה בְּשֶׁלְּמִי הָרָעָה הַזֹּאת לָנוּ וַיַּפִּלוּ גּוֹרָלוֹת וַיִּפֹּל הַגּוֹרָל עַל-יוֹנָה׃

Biblia Warszawska:

I rzekł jeden do drugiego: Szybko! Rzućmy losy, aby się dowiedzieć, z czyjej winy spadło na nas to nieszczęście! Gdy więc rzucili losy, los padł na Jonasza.

Biblia Tysiąclecia:

Mówili też [żeglarze] jeden do drugiego: Chodźcie, rzućmy losy, a dowiemy się, z powodu kogo to właśnie nieszczęście [spadło] na nas. I rzucili losy, a los padł na Jonasza.

Biblia Gdańska:

Tedy rzekł jeden do drugiego: Chodźcie, rzućmy losy, abyśmy się dowiedzieli, dla kogo to złe na nas przyszło; rzucili tedy losy, i padł los na Jonasza.

Nowy Testament | logoDodaj stronę do ulubione.org
Wersety: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Rozdziały: 1 2 3 4
Księgi: 1 Moj. 2 Moj. 3 Moj. 4 Moj. 5 Moj. Joz. Sędz. 1 Sam. 2 Sam. 1 Król. 2 Król. Izaj. Jer. Ezech. Oz. Joel. Amos. Abd. Jon. Mich. Nah. Hab. Sof. Agg. Zach. Mal. Ps. Przyp. Job. Pieśń Rut Tren. Kazn. Ester. Dan. Ezdr. Nehem. 1 Kron. 2 Kron.