ויעל כיונק לפניו וכשרש מארץ ציה לא תאר לו ולא הדר ונראהו ולא מראה ונחמדהו
וַיַּעַל כַּיּוֹנֵק לְפָנָיו וְכַשֹׁרֶשׁ מֵאֶרֶץ צִיָּה לֹא-תֹאַר לוֹ וְלֹא הָדָר וְנִרְאֵהוּ וְלֹא-מַרְאֶה וְנֶחְמְדֵהוּ׃
Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi. Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy, i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać.
On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi. Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał.
Bo wyrósł jako latorostka przed nim, a jako korzeń z ziemi suchej, nie mając kształtu ani piękności; i widzieliśmy go; ale nic nie było widzieć, czemubyśmy go żądać mieli.