ועין אלההם הות על שבי יהודיא ולא בטלו המו עד טעמא לדריוש יהך ואדין יתיבון נשתונא על דנה
וְעֵין אֱלָהֲהֹם הֲוָת עַל-שָׂבֵי יְהוּדָיֵא וְלָא-בַטִּלוּ הִמּוֹ עַד-טַעְמָא לְדָרְיָוֶשׁ יְהָךְ וֶאֱדַיִן יְתִיבוּן נִשְׁתְּוָנָא עַל-דְּנָה׃ פ
Lecz oko ich Boga strzegło starszyzny żydowskiej i nie powstrzymał ich od pracy, dopóki wiadomość o tym nie doszła do Uriasza i dopóki stamtąd nie nadesłano pisma w tej sprawie.
Ale oko Boga ich czuwało nad starszyzną żydowską, tak że ich tamci od budowania nie powstrzymali, aż by po nadejściu doniesienia do Dariusza doręczono dokument w tej sprawie.
Lecz oko Boga ich było nad starszymi Żydowskimi, i nie mogli im przeszkadzać, póki ta rzecz do Daryjusza nie przyszła, a pókiby przez list nie dano znać o tem.