וכתתו גוי בגוי ועיר בעיר כי אלהים הממם בכל צרה
וְכֻתְּתוּ גוֹי-בְּגוֹי וְעִיר בְּעִיר כִּי-אֱלֹהִים הֲמָמָם בְּכָל-צָרָה׃
Jeden naród pokonywał drugi naród, jedno miasto drugie miasto, gdyż Bóg niepokoił ich różną udręką.
Naród powstał przeciw narodowi, miasto przeciw miastu, albowiem Bóg przez różne uciski dopuszczał na nich to zamieszanie.
I depcze naród po narodzie, a miasto po mieście, przeto, że ich Bóg strwożył wszelakiem uciśnieniem.