וישא דוד והעם אשר אתו את קולם ויבכו עד אשר אין בהם כח לבכות
וַיִּשָׂא דָוִד וְהָעָם אֲשֶׁר-אִתּוֹ אֶת-קוֹלָם וַיִּבְכּוּ עַד אֲשֶׁר אֵין-בָּהֶם כֹּחַ לִבְכּוֹת׃
I wybuchnął Dawid i wojsko, które z nim było, głośnym płaczem, tak że im wreszcie nie stało łez do płaczu.
Dawid i lud, który był przy nim, podnieśli głos i płakali tak długo, aż im brakło sił do płaczu.
Tedy podniósł Dawid, i lud, który był z nim, głos swój, i płakali, aż im siły do płaczu nie stało.