היום החלתי לשאול לו באלהים חלילה לי אל ישם המלך בעבדו דבר בכל בית אבי כי לא ידע עבדך בכל זאת דבר קטן או גדול
הַיּוֹם הַחִלֹּתִי לְשָׁאוּל לִשְׁאָל-לוֹ בֵאלֹהִים חָלִילָה לִּי אַל-יָשֵׂם הַמֶּלֶךְ בְּעַבְדּוֹ דָבָר בְּכָל-בֵּית אָבִי כִּי לֹא-יָדַע עַבְדְּךָ בְּכָל-זֹאת דָּבָר קָטֹן אוֹ גָדוֹל׃
Czy dzisiaj dopiero zacząłem zapytywać Boga o niego? Bynajmniej! Niech król niczego nie przypisuje swemu słudze ani rodzinie mojego ojca, gdyż twój sługa nic zgoła nie wiedział o tej sprawie.
Czy to dziś dopiero zacząłem radzić się Boga w jego sprawie? Dalekie to ode mnie! Niech król nie posądza o nic takiego swojego sługi ani całego rodu jego ojca, gdyż sługa twój nie miał o tym najmniejszego pojęcia!
Azaż dziś począłem się oń radzić Boga? Uchowaj mię Boże! Niech nie wkłada król na sługę twego nic takiego, ani na wszystek dom ojca mego; bo nie wiedział sługa twój o tem wszystkiem najmniejszej rzeczy.